Pedalare in Romagna….. letterlijk vertaald “trappen in Romagna”. Iets wat ik al altijd wilde doen sinds ik in de regio Emilia-Romagna enkele jaren geleden neerstreek. Maar welke fietsroute zou ik eerst kiezen: fanatiek wielrennen door de bergen, rustiek fietsen door de glooiende heuvels tussen de wijngaarden van charme- naar gourmethotel, dus van restaurant naar restaurant, of bijna hetzelfde doen maar dan door het vlakke land bij de kust?

Ik besloot eerst maar eens op de kaart te kijken. Kijk, daar heb je de Via Emilia, die kaarsrechte oude Romeinse Consulaire weg die van Rimini via Bologna naar Milaan loopt. Ten oosten ervan de bergen en de heuvels, dus het lekker eten met de goede wijnen en ten westen ervan eigenlijk bijna hetzelfde maar wel het vlakke land. Wat een dilemma. Met de blik op mijn redelijk gegroeide buikje, ontstaan doordat ik al jaren verblijf in de bakermat van “de buik” van de Italiaanse keuken, koos ik als nuchtere Nederlander voor de vlakte.

Maar wat nu? Moest ik nu die tocht alleen afleggen? Alleen is zo saai. Ik had een idee. Laat ik eens die Belgische gourmet- en voedingsliefhebber vragen of hij mee wil fietsen. Hij stemde toe. Maar laat het geval zich nou voordoen, dat die persoon sportief is, een heuse getrainde fietsliefhebber. Ok, dacht ik, dat zal wel wat worden.

We verkozen dus om de vlaktes van het kustgebied maar eens te verkennen met als standplaats Cervia. Met de vriendelijkste hulp en sponsoring van de medewerkers van de gemeente Cervia, kregen we 2 mountainbikes en een slaapplek in een leuke B&B toegewezen. We stippelden 2 routes uit, een in en rondom het stadje Cervia zelf en een tweede route om van Cervia naar Ravenna te fietsen.

Nu zou je denken dat de Adriatische Kust, bij velen bekend als een notoire toeristische massabestemming, niet bepaald een gebied zou kunnen zijn om rustig te gaan fietsen. Niets is minder waar: het is gewoon een kwestie van de juiste plekken te vinden. Een van de rustigste gebieden ligt ten oosten van de hoofdstad van de regio Bologna, rondom de kunsteden Ferrara en Ravenna, met als zuidelijkste plek de badplaats Cervia.

Maar waarom precies Cervia? Achter het pittoreske vissersstadje schuilen nog enkele andere bezienswaardigheden en plekjes die jammer genoeg aan het oog van de meeste vakantiegangers ontsnappen. Cervia is niet alleen een typische Italiaanse badplaats want het heeft echt meer te bieden dan een uitgestrekt strand: een oud interessant centrum, een nog gezellige werkende vissershaven, veel groene dromerige weggetjes en natuurlijk leuke hotels (zie www.cerviaturismo.it) om te logeren en bijzondere restaurants om lekker te eten, vooral vis. Breng ook een bezoek aan Piazza Pisacane, het kleinere plein in het centrum van Cervia waar tal van kleine winkeltjes, onder de koele platanen gelegen, alle lokale producten verkopen  zoals het zout, honing, salami’s, lokale wijnen, de bekende bedrukte stoffen en andere leuke souvenirs.

Aan de rand van Cervia liggen de zoutpannen waar sinds Etruskische tijden zeezout wordt gewonnen. Een bezoek aan het zoutmuseum bij de oude zoutpakhuizen en de 300 jaar oude waaktoren Torre San Michele, waar u na uw bezoek een zakje zeezout meekrijgt na het geven van een kleine donatie, zijn een must.

Cervia bestaat uit enkele andere deelgemeenten. Zo is er het mondaine Milano Marittima met de rustieke lanen en de verkoelende bossen. Fiets ook eens een keer door de Pineta (de pijnboombossen) richting Pinarella en Tagliata. Een paradox bijna, een badplaats aan de Adriatische kust voorzien van alle hotels en toeristische attracties met daarnaast een gebied waar de natuur op haar best is met veel waterpartijen, bossen en allerlei prachtige flora en fauna.

Interessant als bezoeker is het natuurpark rondom de delta van de rivier de Po (Parco del Delta del Po, zie www.parcodeltapo.it). Cervia, met de zoutpannen is het meest zuidelijke punt van dit park. De zoutpannen zijn tegenwoordig niet langer in gebruik voor de productie van zeezout, maar zijn een beschermd natuurgebied waar talloze vogels leven, inclusief flamengo’s.

Na ons verblijf in Cervia was het tijd om de route uit te stippelen naar Ravenna, de oude hoofdstad van het Westromeinse Rijk waar de laatste Romeinse Keizer werd afgezet. De fietstocht van Cervia naar Ravenna is een ware belevenis. Het eerste deel brengt ons door de heerlijk ruikende en koele pijnboombossen van Milano Marittima, door het platteland van de Lidi di Savio en Classe om uiteindelijk aan te komen in het hart van het Parco del Delta del Po. Een weelde aan flora en fauna, moerassen, rietvelden, bossen en uitgestrekte vlaktes. Werkelijk prachtig en een ware ervaring. De fietstocht is gemakkelijk, maar het is wel raadzaam om vooraf goed je route uit te stippelen.

Het bijzonderste ligt op het einde van de fietstocht. Ineens reden we de oude culturele stad Ravenna in, met alle prachtige monumenten en kerken… We rijden langs de tombe van de Vader des Vaderslands, de beroemde dichter Dante Alighieri. Na de bezoeken aan de diverse musea met de prachtige Romeinse en Bijzantynse mozaïken, is het tijd om een glas wijn en een piadina te eten in een van de beroemdste wijnhuizen van Romagna, de Ca’ de Ven.

Hoog tijd om terug te keren….. nee, niet op de fiets, maar gewoon met de boemeltrein van Ravenna naar Cervia en wel in 20 minuten!

Fietsen kunnen overal in Cervia gehuurd worden. De meeste hotels hebben fietsen ter beschikking. De gemeente Cervia biedt gratis fietsen aan bij het station.

Tekst James Hobson en Chareles Wailly. 

Dit artikel verscheen in Buonissimo magazine nr 1 uit 2014.